09 Ekim 2017 - 44

O, içinden geleni yaşar, aklına geleni yapar bana da zamanı orada dondurmak düşer :)

Güzel anılar biriktirmek, "keşke" demeden yaşamak, geriye dönüp bakınca hüzünlere rağmen gülümseyebilmek... İşte hayatta asıl değerli olan şeyler bunlar. 

"Mirasın, dokunduğun her bir hayattır." 

Tolga'nın mirası öyle büyük ve değerli ki parayla ölçülemez. İçinde insanlık, vicdan, cesaret, asalet, erdem ve yürekli olmayı barındırır. 

Tolga, hem deli dolu hem de 100 yıl yaşamış gibi bir bilgelikle bu hayata tutunan, pek çok canlının hayatına dokunan, bambaşka bir boyuttan gelmiş gibi hayata bakan, içindeki çocuğa sımsıkı bağlı güzel bir insan. Ve ben onunla karşılaşmış olmayı beraber bir hayatı paylaşmayı, kalbimdeki iyi niyetlerin bir hediyesi olarak görüyorum. 

Tolga'ya Not: Bu blog'u yazmaya başlamamın sebebi yeni yaşın için minik bir sürprizdi. 

44. yaşın mutlu olsun sevgilim :)

Çiçekler... Çiçekler...

 Penceremizdeki güzel çiçekleri ona borçluyuz :) Her sene havalar ısınınca toprağını saksısını alır özenle kurumuş yaprakları temizler, saksıları değiştirir, pencere önüne rengarenk bir mutluluk katar :) Tabi bu mutluluk pek uzun sürmez birkaç gün içinde o saksılardan biri veya birkaçı (ç)alınmış olur. Yine de her Mayıs yeni çiçekler alır manzaramıza renk katmaya devam eder :)

Sokaktaki Dostlarımız

Üşenmez o... Her sabah benden önce sokağa çıkar tüm mama kaplarını temizler yeni mama koyar, suları tazeler... Ve bir şişe suyla yola çıkarız. Alt sokaktaki su kaplarına su koyar başkaları da bittikçe su koysun diye dolu bir şişe bırakır. Metro istasyonu civarında çimlerde yatan köpeklere evde ne yemek kaldıysa götürür, kargalar için bulgur pilavı, martılar için balık artığı bırakır. Kediler özel ilgi görür sokağımızda. Pencere önünde daima dolu bir mama kabı vardır. Her akşam bir kedi zıplar pencereye karnını doyurur. Yuvadan düşen her minik kuş annesine ulaştırılır, uçamayan martılar ezilmesin diye yakalanıp sahile götürülür. Arabalar durdurulur kedi, köpek karşıya geçirilir. Tolga tüm canlıların can dostudur :)

Sanat Güneşi

Gelelim son yıllarda geleneksel hale getirdiği "sanat güneşi" fotoğraflarının hikayesine :) Yıl 2014 yer Olympos. Serinin ilk fotoğrafını (şu aşağıda paylaştığım) bana çektirmişti "bak, ama sonra sil" dedim ve uyumaya gittim, uyandığımda fotoğrafı Facebook'ta paylaşmıştı :) Aman yapma'lara hiç gelemez kendisi, neyi yapma dersen onu yapar :) Fotoğrafı paylaşırken slip mayosuna gönderme yaparak "sanat güneşiniz Olympos'ta" yazmıştı :) Sonraki sene annesi ameliyat olmak için hastaneye yatmıştı ve ameliyat öncesi tatil planlarından konuşurken Tolga'ya "sanat güneşi fotoğrafı da paylaş" demişti ve hep beraber gülmüştük. Ne yazık ki o ameliyat başarılı geçmedi ve annemizi kaybettik. Tolga'da "annem istemişti" diyerek ikinci kez slip mayosuyla boy gösterdi :) Sonra ne olduysa bu slip mayo fotoğrafları çok istek almaya, altına yazılan yorumlarla ortamı şenlendirmeye, özgüveni gayet sağlam Tolga'nın ne denirse denilsin kulak asmayıp eğlencesine devam ettirdiği bir geleneğe dönüştü :)

Tanıdık Yüzlerle Fotoğraf Çektirmek

Ben ne kadar tanıdık bir yüz gördüğümde tanımıyormuşum gibi davranıyorsam :) O o kadar tanıdığını belli eder, sarılır, fotoğraf çektirir, eskiden de öyleymiş, şimdi de öyle :) Omuza atılan o kolun samimiyeti karşılıksız değildir ama, cana yakın gülümsemesi "evvelden beri tanıyorum" hissi yaratır herkeslerde :)

Binbir Surat

Fotoğraflarda muziplik yapmak onun işi. Ne zaman fotoğraf çekecek olsak şekilden şekile girer ve hep, ayy Tolgaaa, off Abiii, Tolgaa amaaa nidaları yükselir. Kimsenin karışmadığı zamanlarda kendiyle eğlendiğinde ise böyle kareler çıkar ortaya :)

Figürlerimiz

2013 yılı doğum gününde Tolga'ya benzeyen minyatür bir Tolga yaptırmak istemiştim amacım pastasının üzerine koymaktı :) Figürü anlatırken aşağıdaki tarifi hazırlamıştım.

Tadaa Design Ayşe tam olarak tarife uyan bir Tolga yaptı :)

 Peki Tolga ne yaptı, hemen Ayşe'ye gidip minik bir Filiz yaptırdı :)  Eşitliğimiz hayatımızın her alanında var çünkü, onun varsa benim de olmalıydı :)

Askerden Mektup Var

Herkes gibi o da askerdeyken ailesine mektup yazmış. Tek tek annesine, babasına, kız kardeşine, anneannesine ayrı zarflarda mektuplar... Bir tane de üzerinde "Dost" yazan bir zarf göndermiş. Dost Tolga'nın askere giderken annesine emanet ettiği köpeği. Dost yazan zarfı açtıklarında bir A4 kağıdı dolusu şöyle bir şeyle karşılaşmışlar: Hav hav hav. Hav hav. Hav hav hav hav. Hav hav... :) Başka kimin aklına gelirdi böyle bir şey bilmiyorum :) Zaten askerlik fotoğrafına bakınca herkesten farklı bir asker olduğunu görebiliriz :)